مطلبی قابل تامل در سایت بازتاب به قلم موسی مرادی از تهران با لینکhttp://www.tabnak.ir/fa/news/273945/نگاه-شما-دامن-زدن-به-تنش-قومیتی درج شده است که نویسنده به شعری در کتاب فارسی ششم ابتدایی که در وصف زبان فارسی است اعتراض کرده است و گفته است چرا نام تبریز در این بیت آمده است

کابل و تهران و تبریز بخارا و خجند جمله ملک توست   تا بلخ و نشابور و هری

بر هیچکس پوشیده نیست که سرزمین آذربایجان و حتی آذربایجان شوروی و زبان این سرزمین تا قبل از حمله مغولها و بعدها استیلای صفویان ترک به زبانی معروف به آذری صحبت می کردند که این زبان بسیار نزدیک به زبان پهلوی بوده است. در پست بعدی علت فراموشی این زبان و جایگزینی آن را با زبان ترکی مطرح می کنم چرا که هم اکنون نیز در بسیاری از روستاهای اذربایجان زبان آبا و جدادی خود یعنی زبان تاتی یکی از زبانهای فارسی صحبت می کنند که بسیاری از لغات مورد استفاده آن هم اکنون نیز در زبان آذری ها استفاده می شود.و نمونه های ساده دیگری نیزالان مثال می زنم که نشان می دهد زبان این منطقه این چیزی که الان هست نبوده است. از جمله اشعار قطران تبریزی که حتی در یکی از اشعارش از وجود یک ترک در منطقه تعجب کرده بود و وجود این معشوقه ترک اظهار تعجب نمود. ویا مقبره مولانا در ترکیه که این مقبره در آن زمان تمام با کلمات و اشعار فارسی مزین می باشد حتی بدون یک کلمه ترکی این نتیجه را می رساند که زبان این منطقه نیز فارسی بوده است یعنی آن زمان نیز مثل الان اگر کسی در منطقه ای دفن کنند از کدام زبان نوشتاری جهت معرفی او استفاده خواهند کرد آیا برای معرفی شیخ عاملی در مشهد از چند کلمه عربی استفاده شده است . این مسئله این را می رساند که متاسفانه در سکوت مسئولین و مردم متاسفانه تا چه اندازه ای پیش می روند که حتی نمی توانیم یک شعر هم چاپ کنیم و اشضاره به سرزمین ایران و گستره زبان فارسی کنیم . همانطور که در مطالب قبلی نوشتم این خطر یعنی نفوذ پانترکها و قبضه فرهنگ و تمدن ایران بسیار جدی است